Hoe laat je een tweelingziel los?
Heel simpel, door het niet te doen, want het kan namelijk niet.
Flauw hé?
Maar waarom schrijf ik dit dan?
Omdat ik dagelijks mensen spreek waarvan tegen wordt gezegd; ‘je moet degene loslaten,’ anders kan hij of zij niet verder.
Hier geloof ik niet in.
Wij mensen kunnen veel, maar we kunnen geen spiritueel proces die voorbestemd is zó beïnvloeden dat het een andere wending krijgt.
Het doel is dus niet beïnvloedbaar. Wel de route er naar toe.
Het doel staat vast.
Anders was het wel heel zuur.
Jij doet heel erg je best, bent jaren bezig met zelfontwikkeling e.d.
Maar stel, de je tweelingziel doet weinig tot niets en dus zou het volgens sommige dan ook niet tot stand komen.
Zit jij in het bejaardentehuis, te wachten op je tweelingziel en die komt maar niet, want jullie moeten nog met jezelf aan de slag. Ja zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Zo werken spirituele processen niet.
Dit soort processen liggen vast. Ongeacht wat jij doet. Ongeacht wat jouw tweelingziel doet.
Want de kosmos is slim, en die weten precies ons, wij als mens, op de plek te krijgen waar wij moeten zijn. (dus wat de afspraak is). Ze weten exact wat er gebeuren moet. Veel beter dan wij.
En ja, soms moet het met een wat hardere hand, want hierboven zijn ze heel duidelijk, wie niet luisteren wil, moet maar voelen.
En dat voelen dat kan op heel veel manieren. Maar vaak laten ze ons als mens struikelen, zodat we met de neus op het juiste gerukt worden.
Hierboven weten ze ons wel wakker te krijgen. Daar kan geen aardse wekker tegen op!
Ja, hier boven zijn ze sterker dan wij.
Dus waarom zou jij iets moeten loslaten wat niet kan, en wat ook niet nodig is?
Misschien moeten we soms wat afstand nemen van iets. Het iets meer laten gebeuren.
Dat helpt mee om in de reis naar het doel het onszelf iets makkelijker te maken.
Daar hebben we dan ook invloed op, op de reis naar onze voor bestemde doelen.
We kunnen het ons zelf makkelijk maken en de snelweg nemen naar ons doel, dan hebben we minder hobbels en kuilen, minder bochten. (ideaal plaatje wat niemand lukt, want we zijn mens en geen robot).
Vaak is het toch het nemen van een zandpad, met veel kuilen, en als het regent dan zitten we ook wel eens vast of glijden we uit.
Dat zijn keuze’s, hoe staan we erin. Hebben we veel vertrouwen, dan zitten we een stukje op de snelweg. Zijn we boos opstandig en of onzeker, dan zitten we ergens te ploeteren op een landweggetje.
Maar we komen bij ons doel uit, op het juiste moment! Niet eerder, niet later…..
Dus hoor jij ook voor de 10.000 keer, dat jij je tweelingziel moet loslaten?
Besef je dat dit niet kan!
Tweelingzielen podcast
Mijn podcast voor en over tweelingzielen
