Je loopt je levenspad, je bent moe
Alles voel je diep van binnen
Doorgaan wil je, maar weet niet meer hoe
Je pad is smal en heeft diepe kuilen
Vallen doe je keer op keer
Het is je hart, die je hoort huilen
Je voelt je onbegrepen en alleen
Toch maar weer opstaan
Wil niet, je zit er doorheen
Waarom, waarom? vraag je weer
Zo kan het niet langer
Je smeekt voor een ommekeer
En net wanneer je bijna bezwijkt
Gebeurt er iets, als een dief in de nacht
Droom je? Nee, je doel is bereikt
– Claasjan –
