Bijna dagelijks hoor ik in mijn gesprekken dat men bang is om afstand te nemen van hun tweelingziel.

Maar….

De processen zijn vaak zó zwaar, dat men soms ook toe is aan rust. Ik zeg dan altijd spirituele rust.

Wanneer de ander er nog niet is, dan is het wachten. En hoe langer je moet wachten, des te meer ga je denken. En het denken draagt nooit bij aan rust. Integendeel.

Het denken creëert vaak (nog meer) beren op de weg.

Je komt vast te zitten met je zelf, en diep van binnen heb je behoefte aan rust….

Want, ‘die ander komt toch niet….’

‘Hij zet toch niet die stap..’

‘Ze vindt het wel goed zo, die blijft zitten waar ze zit…’

Allemaal gedachten….

En ja, dan mag je best afstand nemen.
Afstand nemen van je tweelingziel.
(en dat is heel wat anders dan loslaten)

Wanneer je tweelingziel (teveel) in je gedachten komt, ga dan heel bewust direct aan iets anders denken of zoek afleiding.
Ja, dat is al afstand nemen. En zo eenvoudig kan het zijn!

Steeds bewust zijn van je gedachten en daar iets in sturen doet al veel in zo’n proces!

Afstand nemen is, kiezen voor jezelf en is ook zelfbescherming.

Maar toch durven velen het niet….

Bang dat de ander dan helemaal niet meer gaat komen.

Angst dat het proces nog langer gaat duren.

Enz…

Maar dit is zeker niet het geval!

Een tweelingzielen-proces al ligt vast. Althans het doel.
De weg ernaar toe is aan ons. Dat is de vrije keuze die we hebben als mens.

Kort gezegd, hebben we vertrouwen en laten we het gebeuren, dan gaat alles een stuk soepeler dan wanneer we constant in aannames, angsten en onzekerheden denken.

Wanneer we weten dat het nu al vast ligt, dan kunnen en mogen we er op z’n tijd ook afstand van nemen. En helemaal wanneer de tweelingziel er nog niet is.

Het geeft jezelf lucht Het zware proces wordt iets lichter.

En ben je bang dat je tweelingziel jou dan wat minder voelt? Dan is dat misschien wel goed, een trigger om door te gaan. Degene moet zelf op het punt komen van inzicht en daarnaar handelen. Daar heb jij geen invloed op.

Dus wij kunnen als mens het proces niet zo beïnvloeden dat diegene eerder komt of later. Alleen over de route die we zelf afleggen hebben we controle.

We hoeven niet voor de ander te denken. Daarom is afstand nemen toegestaan en geeft even iets meer lucht en rust.

En hoe lang je afstand wilt nemen is aan jou. Een dag is goed, een maand ook, maar korter of langer mag ook….het is aan jou.

Dit heeft ook weer te maken met vertrouwen. Vertrouwen dat het goed komt. Vertrouwen dat de kosmos weet wat er gebeuren moet en dat het ook gebeurt.

Het heeft ook te maken met zelfbescherming. Altijd ‘openstaan’ in je tweelingzielen-proces is ook een loodzware opgave. En het hoeft niet, je mag ook (meer) aan jezelf denken. Zuinig zijn op je eigen energie.

Nogmaals, je hoeft niet te denken voor die ander.
De kosmos weet beter wat diegene nodig heeft dan wij.

Dus wordt je het soms teveel, neem wat (meer) afstand van je tweelingziel. Het is immers tijdelijk.