Menu Sluiten
Cadeau van oom Karel

Op een ochtend heb ik een afspraak met Carmen.

Carmen heeft het gevoel dat er iemand van gene zijde bij haar is, zeker de laatste tijd. Maar ze heeft geen idee of dit ook zo is, en wie het dan zou zijn.

Terwijl dat ze dit aan mij vraagt, voel ik direct een aanwezigheid bij haar.

Ik voel duidelijk een energie en krijg er al snel beelden bij.
Een man zie ik, groot, al wat grijs in zijn haar en deze naar achteren gekamd.
Hij heeft een pak aan en wijst naar zijn armband en horloge, deze zijn opvallend groot en van goud.

Ik voel duidelijk een energie en krijg er al snel beelden bij

Ik geef dit aan Carmen door direct is haar reactie; ‘oooh dat is oom Karel!! Wat leuk! Ik had een hele goede band met hem, ik was nog een kind toen hij overleed, dat is al een hele tijd geleden en toch denk ik bijna dagelijks aan hem. Ik kreeg altijd wel iets, hij nam altijd wel een cadeautje of iets dergelijks voor mij mee!’

Ik zei tegen Carmen dat ik ‘mist’ zag, en voel plotseling een klap, en daar stopt het, dit moest voor mijn gevoel het moment van overlijden zijn van oom Karel.
Carmen is even stil, en zegt vervolgens; ‘Ik weet even niet wat ik moet zeggen……….……….oom Karel is in dichte mist verongelukt, men zei dat hij op slag dood was……..’

Carmen is weer even een poosje stil en vraagt: ‘maar waarom komt hij nu steeds bij mij?’ 

‘Er is iets op je werk, je moet een keuze maken, klopt dat?’ vraag ik haar.

‘Ja,’ zegt Carmen, ‘dat klopt!’

Ik ga verder: ‘Oom Karel zegt dat jij voor het onmogelijke moet gaan, althans wat JIJ voor onmogelijk acht.’

‘Ja, het klopt, Zegt Carmen, ‘ik moet of beter gezegd ik kan een keuze maken, maar ik durf niet! Ondanks dat ik het heel graag wil durf ik het niet! Ik denk dat ik het niet aankan! Bang dat het te hoog gegrepen is.’

‘Ik zeg;  ‘Oom Karel is toch wel heel erg duidelijk, en het is niet zomaar iets, om dit, op deze manier, aan jou, duidelijk te maken.’

‘Tja…………………………,ik moet hier wat mee doen!,…………………ik moet er gewoon voor gaan!…………,’ zegt Carmen, ‘dit is wel heel duidelijk! Dit had ik even nodig!’

Aan het eind van het gesprek was Carmen hoorbaar blij, blij dat oom Karel haar even het juiste pad liet zien en haar dus weer een cadeautje gaf.