Menu Sluiten
Ik had het helemaal fout in dit tweelingzielen proces

Ik had het helemaal fout in dit tweelingzielen proces! Tenminste, dat vond Johanna.

We gaan eerst even terug naar het begin.

Mijn eerste contact met Johanna.
Johanna had een afspraak gemaakt en ze was dol enthousiast toen ik haar aan de lijn kreeg.

Ze had Kees ontmoet, op haar werk.

Johanna werkt bij een groothandel, en Kees komt daar als vertegenwoordiger voor het eerst.

“Er was direct een klik,’ zei ze, en ze wist 100% zeker dat Kees haar tweelingziel is!

De manier waarop hij naar mij kijkt, heel bijzonder! Ik krijg er een heel bijzonder gevoel van.

Ik heb hem nu twee keer gezien, en ja, hij is het!”

Dan voel ik in op de situatie.
Zelf gaf mijn gevoel heel iets anders aan, namelijk niets.
En als dat gebeurt, zeg ik dat ook.

“Ik hoop voor jou dat je gelijk hebt,” zeg ik tegen Johanna, “maar zelf geloof ik niet dat jullie tweelingzielen zijn.
ik voel en zie geen zielen verbintenis.”

“Pffffffffffffff,” hoorde ik, duidelijk was Johanna het niet met mij eens.

Dan zit je goed fout!” zei ze met een wat geïrriteerde stem.

“Dat kan,” zeg ik, “maar ik zeg wat mijn gevoel zegt, zo eerlijk wil ik zijn en blijven.
Ik ga niet zeggen wat je graag wilt horen, dat spijt me.”

“We zullen het nog wel eens zien, ik weet het zeker!” zei ze.

“Succes met alles wat op je pad komt,” zei ik nog, maar ik weet niet of Johanna dit nog hoorde.

Na een paar weken maakt Johanna weer een afspraak.
Ik ben benieuwd.

Toen ik haar een dag later aan de telefoon had, klonk ze en stuk vrolijker dan die laatste keer dat ik haar sprak.

“Je hebt gelijk gehad!” Begon ze direct.

“Het was Kees niet, het is Gosse!”

“Gosse is mijn tweelingziel!” Ik weet het zeker!”

“Kees is wel aardig, maar te zacht voor mij.”

“En Gosse, ja, een echte man, ik voelde het direct, wat een man!”

“Hij is overgeplaatst naar onze vestiging en werkt hier sinds vorige week.”

“Ik moest direct aan jou denken, want inderdaad, Kees was het niet.”

Johanna gelooft in het proces, ik niet.
Johanna is weer overtuigd van zichzelf, zo stellig dat ze me niet eens vroeg wat mijn gevoel over Gosse aangaf.

Ze ratelde honderduit, ik kwam er niet tussen, ik probeerde het wel, maar ze luisterde niet eens.

“Oh, de postbode staat voor de deur, ik moet ophangen, ik bel je nog wel…..”

En weg verbinding, jammer. Want ik had nog wat willen zeggen tegen Johanna.

Ik had haar graag willen helpen.
Oprecht vanuit mijn gevoel.

Wat ik gezegd had?

Tja, ook dan had ik weer een eerlijk antwoord gegeven.

Helaas, maar Gosse is het ook niet………..

 

 


i.v.m. privacy heb ik de namen aangepast


Tweelingzielen podcast
Mijn podcast voor en over tweelingzielen

 Meer info