Hoe herken je jouw tweelingziel?
Dat heb je nooit geleerd.
Niet tijdens je opvoeding, niet op school, je moet het zelf maar uitvinden.
Lastig. En dat is nog simpel uitgedrukt.
De vraag van ‘hoe herken ik,’ kan verwarring geven.
Want.
Je tweelingziel herken je niet aan een naambordje.
Nee, je gevoel zal het herkennen.
Hetzelfde gevoel wat jou wel eens in de steek laat.
Of laat jij je gevoel in de steek?
Dat gevoel die jou dikwijls op een dwaalspoor zet.
Want soms weet je dingen zo zeker! Maar na een poosje twijfel je weer.
Maar geloof mij, wanneer jij je tweelingziel ontmoet, dan weet je dat!
Dat voelt zó anders, dat voelt zó goed. Zó bijzonder, dat is niet uit te leggen, dat moet je meemaken om te begrijpen.
Niet alles is in aardse woorden te benoemen.
Een enorm vertrouwen voel je.
Terwijl je die persoon misschien net hebt ontmoet.
Het is ook alsof je hem of haar ook veel langer kent.
Als familie kan het voelen.
Er gebeurt iets in je, wat je (bijna) nooit eerder hebt ervaren.
Het zit zó diep dit gevoel.
Je kunt het met geen pen beschrijven.
Wanneer je deze persoon in de ogen kijkt, zie je ‘alles.’
Wanneer je met elkaar in gesprek gaat, merk je overeenkomsten.
Dezelfde gebeurtenissen heb je beleefd. Misschien niet letterlijk, maar wel qua gevoel.
Veel van elkaar herkennen.
Overeenkomsten zien bij elkaar.
Merken dat je beiden in een proces zit, als individu.
Dat er veranderingen in ieders omgeving zijn.
Het gaat om jullie twee, al het andere lijkt te vervagen.
Heel intens en je zou willen dat de tijd stil bleef staan.
Maar er komt een moment dat je toch het dagelijkse beslommeringen weer op moet pakken.
Op wat voor manier dan ook.
Na deze ontmoeting ga je weer verder.
Wanneer je weer alleen bent, na deze ontmoeting, dan blijft die persoon in je gedachten.
En anders dan wanneer je iemand ‘zomaar’ leuk vond. Dit voelt heel bijzonder.
Je denkt constant aan die persoon.
Het is alsof je soms diegene heel sterk voelt.
Je leven kan er door beheerst worden.
Het overkomt je.
Ook over een langere periode blijft die persoon in jouw systeem.
Je voelt je onrustig.
Soms komen er zomaar emoties.
Steeds weer zijn er tekens, toevalligheden, wat op je tweelingziel wijst.
Je kunt het niet loslaten.
Slapen gaat ook gepaard met onrust.
Je voelt je alleen.
Je mist iets.
Hoe herken je jouw tweelingziel?
Wanneer het bovenstaande deels herkent, dan is er een grote kans dat je het hebt over jouw tweelingziel!
Het is een gevoel die niet in aardse woorden is te vangen.
Je wereld ziet er vanaf de ontmoeting anders uit.
Er is iets verandert, dat weet je, dat voel je.
Er is grote kans dat jullie allebei nog iets moeten doen.
Op ieders zijn of haar spirituele pad.
Voor iedereen is dit anders.
Meestal is er na contact (hoe lang dat ook is) weer een verwijdering.
Dat geeft veel onzekerheid en twijfel.
Er lijkt soms sprake te zijn van een afwijzing.
Heel pijnlijk, maar is het ook?
Is het een echte afwijzing, of denk je dat?
Zou die ander nog wel met jou bezig zijn?
Of date die al vrolijk met een ander?
Allemaal vragen die, begrijpelijk, voorbij komen.
Je kunt het niet loslaten, wat je ook probeert, het is er, steeds weer.
Vergeten is ook geen optie, net is een boemerang het komt steeds weer terug.
Je voelt je dom, dat je wacht op iets wat er niet is.
Want diegene is er niet, dus dan wordt het toch niets.
Is dat ook zo, of denk je dat?
Je deelt dit niet.
Anderen begrijpen je toch niet.
Dus hou je dot voor je.
Het maakt dan ook dat dit een eenzaam proces is.
De omgeving gaat er ook iets van vinden.
Je krijgt goed bedoelde adviezen.
“Je verdient beter.”
“Geen hand vol maar een land vol.”
“Je moet er nodig eens uit, dan leer je ook anderen kennen.”
Adviezen waar je niets mee kan.
Je weet niet wat je (het beste) kunt doen.
E komen meer vragen dan antwoorden.
Voor je gevoel loop je vast.
Als er dan weer de vraag gesteld wordt:
Hoe herken je jouw tweelingziel?
Dan is het jouw gevoel. Die spreekt de waarheid.
Dat is de spirituele kant.
En eigenlijk moeten we daar vaker naar luisteren.
Tweelingzielen podcast
Mijn podcast voor en over tweelingzielen
